Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008


ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ...

Είναι μερικές φορές που νιώθεις ότι δεν υπάρχει κανείς να σε καταλάβει, να σε νιώσει, να σου πει δύο γλυκά και τρυφερά λογάκια για να σου απαλυνει τον πόνο,και ήρθες εσύ!!Σε γνώρισα, μου μίλησες, μ' αγάπησες μέσα από αυτά που σου έλεγα...Το ίδιο κ' εγώ.Δεν θυμάμαι καν πως γνωριστήκαμε και βγήκε σε κάτι τόσο όμορφο!
Ένα δέσιμο που στον καιρό αυτό σπάνια συναντάς!
Οι ηλικίες να μην έχουν καμία σχέση μεταξύ τους αλλά όταν μιλάμε είναι υπέροχα και καταλαβαίνει ο ένας τον άλλο, τον συμβουλέυει, τον ακούει προσεκτικά..τι υπέροχο!!!! Μπορώ μαζί σου να μοιραστώ τα πάντα, την κάθε μου στιγμή, να γελάω, να κλαίω.Να σου λεω τι έχω, τι νιώθω, τι αισθάνομαι ανα πάσα στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο! Δεν το περίμενα ποτέ να έχω έναν άνθρωπο με τόσο μεγάλη διαφορά ηλικίας δίπλα μου... να με αγαπάει!!! Δεν θα το χαλάσουμε ποτέ αυτό! Δεν το θέλω! Δε το χωράει ο νούς μου να σε χάσω.. Κάθε μέρα σ' αγαπάω ακόμα περισσότερο! Είσαι η αδελφή ψυχή μου! Μην χαθούμε! Σε νοιάζομαι!!! Πραγματικά!!! Και για πάντα!!!!